бе́рма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бе́рма - -

Іншыя варыянты: бі́рма.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бе́рма бе́рмы
Р. бе́рмы бе́рмаў
Д. бе́рме бе́рмам
В. бе́рму бе́рмы
Т. бе́рмай
бе́рмаю		 бе́рмамі
М. бе́рме бе́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бе́рма ж., спец. бе́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́рма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бі́рма - -

Іншыя варыянты: бе́рма.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Уступ на адхоне высокай плаціны, канала, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

[Ад ням. Berme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕ́РМА (польск. berma) у будаўніцтве, гарызантальная пляцоўка (уступ) на адхонах кар’ераў, катлаванаў, земляных і каменных плацін, каналаў і інш. для забеспячэння ўстойлівасці вышэй размешчаных частак збудаванняў. У кар’ерах бываюць транспартныя бермы шыр. да 15 м для злучэння забояў з паверхняй, ахоўныя бермы шыр. да 5 м для аховы бартоў кар’ера ад разбурэння і інш.

т. 3, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бе́рма

(ням. Berme)

уступ на адхоне плаціны, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)