бели́ть несов., в разн. знач. бялі́ць;

бели́ть избу́ бялі́ць ха́ту;

бели́ть холсты́ на со́лнце бялі́ць пало́тны на со́нцы;

бели́ть лицо́ бялі́ць твар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перебе́ливать несов. (белить заново, чрезмерно) перабе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бялі́ць несов.

1. в разн. знач. бели́ть;

б. ха́ту — бели́ть избу́;

б. пало́тны на со́нцы — бели́ть холсты́ на со́лнце;

б. твар — бели́ть лицо́;

2. разг. свежева́ть;

б. барана́ — свежева́ть бара́на;

3. очища́ть от коры́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробе́ливать несов.

1. (белить) выбе́льваць, бялі́ць;

2. (отбеливать) спец. адбе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́льваць несов.

1. бели́ть;

2. разг. свежева́ть;

3. разг. очища́ть от коры́;

1-3 см. абялі́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбе́льваць несов.

1. (холст, бумагу) выбе́ливать, отбе́ливать, пробе́ливать;

2. (окрашивать в белый цвет) выбе́ливать, пробе́ливать, бели́ть;

3. разг. (пачкать чем-л. белым) выбе́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)