белазо́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белазо́ры белазо́рая белазо́рае белазо́рыя
Р. белазо́рага белазо́рай
белазо́рае		 белазо́рага белазо́рых
Д. белазо́раму белазо́рай белазо́раму белазо́рым
В. белазо́ры (неадуш.)
белазо́рага (адуш.)		 белазо́рую белазо́рае белазо́рыя (неадуш.)
белазо́рых (адуш.)
Т. белазо́рым белазо́рай
белазо́раю		 белазо́рым белазо́рымі
М. белазо́рым белазо́рай белазо́рым белазо́рых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белазо́ры, ‑ая, ‑ае.

Абл. Светлы (пра вочы). Вочы белазорыя Упіваюць сінь. Глебка. Перад ім [Уладзікам], як жывы, стаяў.. Хмялевіч — вуграваты, асмуглы твар, белазорыя ўважлівыя вочы. Крапіва. / у паэт. ужыв. Белазорае бабіна лета ў гародчыку расцвіло. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)