Бе́лае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Бе́лае
Р. Бе́лага
Д. Бе́ламу
В. Бе́лае
Т. Бе́лым
М. Бе́лым

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́лае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. бе́лае
Р. бе́лага
Д. бе́ламу
В. бе́лае
Т. бе́лым
М. бе́лым

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́лае сущ. бе́лое;

яна́ была́ ў бе́лым — она́ была́ в бе́лом;

◊ (напіса́ць) чо́рным па бе́лым — (написа́ть) чёрным по бе́лому

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бе́лое мо́ре Бе́лае мо́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́лы бе́лая бе́лае бе́лыя
Р. бе́лага бе́лай
бе́лае		 бе́лага бе́лых
Д. бе́ламу бе́лай бе́ламу бе́лым
В. бе́лы (неадуш.)
бе́лага (адуш.)		 бе́лую бе́лае бе́лыя (неадуш.)
бе́лых (адуш.)
Т. бе́лым бе́лай
бе́лаю		 бе́лым бе́лымі
М. бе́лым бе́лай бе́лым бе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хларафо́с, -у, м.

Белае крышталічнае ядавітае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў барацьбе са шкоднымі насякомымі.

|| прым. хларафо́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бялі́лы, -ліл і -аў.

1. Белая мінеральная фарба.

Цынкавыя б.

2. Белае фарбавальнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў тэатральным грыме, касметыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́мна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́мна-бе́лы ды́мна-бе́лая ды́мна-бе́лае ды́мна-бе́лыя
Р. ды́мна-бе́лага ды́мна-бе́лай
ды́мна-бе́лае		 ды́мна-бе́лага ды́мна-бе́лых
Д. ды́мна-бе́ламу ды́мна-бе́лай ды́мна-бе́ламу ды́мна-бе́лым
В. ды́мна-бе́лы (неадуш.)
ды́мна-бе́лага (адуш.)		 ды́мна-бе́лую ды́мна-бе́лае ды́мна-бе́лыя (неадуш.)
ды́мна-бе́лых (адуш.)
Т. ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лай
ды́мна-бе́лаю		 ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лымі
М. ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лай ды́мна-бе́лым ды́мна-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жамчу́жна-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жамчу́жна-бе́лы жамчу́жна-бе́лая жамчу́жна-бе́лае жамчу́жна-бе́лыя
Р. жамчу́жна-бе́лага жамчу́жна-бе́лай
жамчу́жна-бе́лае		 жамчу́жна-бе́лага жамчу́жна-бе́лых
Д. жамчу́жна-бе́ламу жамчу́жна-бе́лай жамчу́жна-бе́ламу жамчу́жна-бе́лым
В. жамчу́жна-бе́лы (неадуш.)
жамчу́жна-бе́лага (адуш.)		 жамчу́жна-бе́лую жамчу́жна-бе́лае жамчу́жна-бе́лыя (неадуш.)
жамчу́жна-бе́лых (адуш.)
Т. жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лай
жамчу́жна-бе́лаю		 жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лымі
М. жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лай жамчу́жна-бе́лым жамчу́жна-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўтава́та-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-бе́лы жаўтава́та-бе́лая жаўтава́та-бе́лае жаўтава́та-бе́лыя
Р. жаўтава́та-бе́лага жаўтава́та-бе́лай
жаўтава́та-бе́лае		 жаўтава́та-бе́лага жаўтава́та-бе́лых
Д. жаўтава́та-бе́ламу жаўтава́та-бе́лай жаўтава́та-бе́ламу жаўтава́та-бе́лым
В. жаўтава́та-бе́лы (неадуш.)
жаўтава́та-бе́лага (адуш.)		 жаўтава́та-бе́лую жаўтава́та-бе́лае жаўтава́та-бе́лыя (неадуш.)
жаўтава́та-бе́лых (адуш.)
Т. жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лай
жаўтава́та-бе́лаю		 жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лымі
М. жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лай жаўтава́та-бе́лым жаўтава́та-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)