бека́р м., муз. бека́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бека́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бека́р бека́ры
Р. бека́ра бека́раў
Д. бека́ру бека́рам
В. бека́р бека́ры
Т. бека́рам бека́рамі
М. бека́ры бека́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бекар

прыметнік, нескланяльны

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бека́р муз. бека́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бека́р, ‑а, м.

1. Нотны знак, які адмяняе дзеянне папярэдняга дыеза ці бемоля і аднаўляе асноўнае значэнне ноты.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Без павышэння або паніжэння. Рэ бекар.

[Фр. bécarre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубль-бека́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубль-бека́р дубль-бека́ры
Р. дубль-бека́ра дубль-бека́раў
Д. дубль-бека́ру дубль-бека́рам
В. дубль-бека́р дубль-бека́ры
Т. дубль-бека́рам дубль-бека́рамі
М. дубль-бека́ры дубль-бека́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ля-бека́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ля-бека́р ля-бека́ры
Р. ля-бека́ра ля-бека́раў
Д. ля-бека́ру ля-бека́рам
В. ля-бека́р ля-бека́ры
Т. ля-бека́рам ля-бека́рамі
М. ля-бека́ры ля-бека́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фа-бека́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа-бека́р фа-бека́ры
Р. фа-бека́ра фа-бека́раў
Д. фа-бека́ру фа-бека́рам
В. фа-бека́р фа-бека́ры
Т. фа-бека́рам фа-бека́рамі
М. фа-бека́ры фа-бека́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)