назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бездаро́жжу | |
| бездаро́жжам | |
| бездаро́жжы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бездаро́жжу | |
| бездаро́жжам | |
| бездаро́жжы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тое, што і бездараж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бездаро́жны, -ая, -ае.
Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распу́тица
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
беспу́тица
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
без... (а таксама без’..., бес..., бяз..., бяз’..., бяс...), прыстаўка.
Служыць для ўтварэння:
1) прыметнікаў ад назоўнікаў са
2) назоўнікаў, якія азначаюць адсутнасць або недахоп чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падаро́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Рабіць падарожжы, вандраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бездоро́жье
1. (отсутствие дорог)
2. (распутица) бе́здараж, -жы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здзяйсня́льнік, ‑а,
Той, хто здзяйсняе што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)