‘дружка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баяры́ | ||
| баяра́ | баяро́ў | |
| баяру́ | баяра́м | |
| баяра́ | баяро́ў | |
| баяро́м | баяра́мі | |
| баяру́ | баяра́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікбая́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бая́рын | бая́ры | |
| бая́рына | ||
| бая́рыну | бая́рам | |
| бая́рына | ||
| бая́рынам | бая́рамі | |
| бая́рыне | бая́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Бая́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Бая́ры | |
Бая́раў |
|
| Бая́рам | |
| Бая́ры | |
| Бая́рамі | |
| Бая́рах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бая́рын, -а,
У Кіеўскай Русі і Маскоўскай дзяржаве: буйны землеўладальнік, які належаў да вярхоў пануючага класа.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Турэ́ц-Бая́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Турэ́ц-Бая́ры | |
| Турэ́ц- Турэ́ц-Бая́раў |
|
| Турэ́ц-Бая́рам | |
| Турэ́ц-Бая́ры | |
| Турэ́ц-Бая́рамі | |
| Турэ́ц-Бая́рах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сямібая́ршчына, ‑ы,
Баярскі ўрад у Расіі ў час польскай інтэрвенцыі пачатку 17 ст., які складаўся з сямі знатных
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апры́чніна, ‑ы,
1. Сістэма надзвычайных мерапрыемстваў, ажыццёўленых Іванам IV для разгрому баярска-княжацкай апазіцыі і ўмацавання Рускай цэнтралізаванай дзяржавы.
2. Спецыяльнае войска Івана IV, якое высочвала і выкараняла «крамолу».
3. Землі, якія былі адабраны Іванам IV у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)