бая́р

‘дружка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бая́р баяры́
Р. баяра́ баяро́ў
Д. баяру́ баяра́м
В. баяра́ баяро́ў
Т. баяро́м баяра́мі
М. баяру́ баяра́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)