Баханы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Баханы́
Р. Бахано́ў
Д. Бахана́м
В. Баханы́
Т. Бахана́мі
М. Бахана́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Баханы́. Гл. бахаты́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бахаты́ ямы, дзе дабываюць гліну’ (Яшкін), баханы́ ямы’ (Яшкін). Прынамсі бахаты́, здаецца, таго ж паходжання, што і бо́хат (bochъt‑), гл. Магчыма, таксама гукапераймальным па паходжанню з’яўляецца і слова баханы́, але з іншым дзеяслоўным суфіксам (boch‑on‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)