Баханы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Баханы́ |
| Р. |
Бахано́ў |
| Д. |
Бахана́м |
| В. |
Баханы́ |
| Т. |
Бахана́мі |
| М. |
Бахана́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
БАХАНЫ́,
вёска ў Беларусі, у Хоцімскім раёне Магілёўскай вобл., на р. Беседзь. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 12 км на ПдЗ ад г.п. Хоцімск, 195 км ад Магілёва, 28 км ад чыг. ст. Камунары, на шашы Хоцімск—Магілёў. Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. сувязі.
т. 2, с. 357
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баханы́ Ямы (Слаўг.).
□ ур. Баханы (лес, поле) каля в. Шаламы Слаўг., в. Боханы Хоцімскага войтаўства Крыч. староства (Меер, 1786, 119).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Бахаты́ ямы, дзе дабываюць гліну’ (Яшкін), баханы́ ямы’ (Яшкін). Прынамсі бахаты́, здаецца, таго ж паходжання, што і бо́хат (bochъt‑), гл. Магчыма, таксама гукапераймальным па паходжанню з’яўляецца і слова баханы́, але з іншым дзеяслоўным суфіксам (boch‑on‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)