барсучыны - Пошук

барсучы́ны

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	барсучы́ны	барсучы́ная	барсучы́нае	барсучы́ныя
Р.	барсучы́нага	барсучы́най барсучы́нае	барсучы́нага	барсучы́ных
Д.	барсучы́наму	барсучы́най	барсучы́наму	барсучы́ным
В.	барсучы́ны (неадуш.) барсучы́нага (адуш.)	барсучы́ную	барсучы́нае	барсучы́ныя (неадуш.) барсучы́ных (адуш.)
Т.	барсучы́ным	барсучы́най барсучы́наю	барсучы́ным	барсучы́нымі
М.	барсучы́ным	барсучы́най	барсучы́ным	барсучы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барсучы́ны барсу́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барсучы́ны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з барсука, зроблены з футра барсука. Барсучыны тлушч. Барсучыная шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барсу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежны пушны звер сямейства куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю.

|| прым. барсуко́вы, -ая, -ае і барсучы́ны, -ая, -ае.

Барсуковая нара.

Барсучынае футра.

Б. тлушч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барсу́чий барсучы́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Барсучы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum