баржо́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
баржо́м |
баржо́мы |
| Р. |
баржо́му |
баржо́маў |
| Д. |
баржо́му |
баржо́мам |
| В. |
баржо́м |
баржо́мы |
| Т. |
баржо́мам |
баржо́мамі |
| М. |
баржо́ме |
баржо́мах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
баржо́м, ‑у, м.
Лекавая мінеральная вада, якая атрымала назву ад горада Баржомі, дзе знаходзяцца крыніцы гэтай вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баржо́м, -у, м. і баржо́мі, нескл., ж.
Лекавая мінеральная вада, якую здабываюць у горадзе Баржомі.
Піць б.
|| прым. баржо́мны, -ая, -ае.
Баржомныя крыніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)