барда́ бра́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Барда́1 ’брага’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ). Рус. барда́, укр. барда. Лічыцца запазычаннем з цюрк. моў: тое ж самае, што і бурда́ (гл.). Фасмер (1, 126) указвае на паралелі салта́н|султа́н. Гл. яшчэ Шанскі, 1, Б, 43; Рудніцкі, 80. Сюды і бел. бардахлы́ст ’п’яніца’ (Нас.) да барда́ і хлыста́ць. Парася. рус. бурдохлы́ст ’вельмі дрэнная ежа, дрэнны напітак’ (гл. Фасмер, 1, 207, пад брандахлы́ст).

Барда2 ’тупая сякера’ (Касп.). Гл. барта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бард ист. бард, род. ба́рда м.; поэт. бая́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Барта ’тапор’, таксама барда (ст.-бел., гл. Гіст. лекс., 115; Чартко, Дасл. (Гродна), 54; Булыка, Запазыч., 38). Ст.-укр. барта (XVI ст.) ’від шырокай сякеры’. З польск. barta (таксама barda) ’тс’ < с.-в.-ням. barte (гл. Фасмер, ZfslPh, 28, 117). Але, магчыма, запазычанне і непасрэдна з ням. мовы (гл. Чартко, там жа). Сюды адносіцца і бел. барда́ тупая сякера’ (Касп.) з другасным націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

саладзі́ны, -дзі́н мн. (отбросы винокурения и виноварения) барда́;

зна́цца (разбіра́цца) як свіння́ на ~нах — разбира́ться (понима́ть) как свинья́ в апельси́нах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́га ж.

1. (отходы винокурения) барда́;

2. (сусло) бра́жка;

3. (напиток) бра́га;

не сто́лькі той ~гі, ко́лькі звя́гіпогов. не сто́лько ше́рсти, ско́лько ви́згу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)