Аўто́к ’уток’ (Баранавых, КТС). Гл. уток, адносна фанетыкі параўн. аўдод.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павышчэ́рблівацца, ‑аецца; зак.

Вышчарбіцца — пра ўсё, многае. Дзе-нідзе цэмент павышчэрбліваўся. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суто́ньвацца, ‑аецца; безас. незак.

Абл. Змяркацца. Сутоньвалася. Дзе-нідзе запальваліся агні. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́пны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і сквапны. Квапным вокам [Міхля] акінула Харытонаў пакойчык. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненаўмы́сна, прысл.

Разм. Без намеру, несвядома, ненарокам. І ён [Яўген] выйшаў, ненаўмысна бразнуўшы моцна дзвяр[мі]. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцёлак, ‑лка, м.

Гадавалае цяля. Маю я чатыры каровы з падцёлкам — аддаю на абагульванне. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубяны́, ‑ая, ‑ое.

Цвёрды, нягнуткі. Дубяная скура. □ І ўсё цела — не яго. Яно пруткае, дубяное. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфензі́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Супрацоўнік дэфензівы. — Я цяпер усё разумею, — сказала Клава. — Гэты чалавек — дэфензіўшчык, шпік. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запло́цце, ‑я, н.

Разм. Месца за плотам. Цэлы дзень то на прыгуменні, то каля заплоцця абціраўся [падсвінак]. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэ́ць, ‑рае; безас. незак.

Займацца на зару. Ішоў Пракоп на самым на цямочку, як толькі гарэла. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)