банкі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. банкі́рскі банкі́рская банкі́рскае банкі́рскія
Р. банкі́рскага банкі́рскай
банкі́рскае
банкі́рскага банкі́рскіх
Д. банкі́рскаму банкі́рскай банкі́рскаму банкі́рскім
В. банкі́рскі (неадуш.)
банкі́рскага (адуш.)
банкі́рскую банкі́рскае банкі́рскія (неадуш.)
банкі́рскіх (адуш.)
Т. банкі́рскім банкі́рскай
банкі́рскаю
банкі́рскім банкі́рскімі
М. банкі́рскім банкі́рскай банкі́рскім банкі́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

банкі́рскі банки́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

банкі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банкіра, належыць банкіру. Банкірская кантора. Банкірскі дом. □ Большая частка банкірскага капіталу зусім фіктыўная і складаецца з даўгавых патрабаванняў (вэксаляў), дзяржаўных папер (якія прадстаўляюць ранейшы капітал) і акцый (пасведчанняў на атрыманне будучага даходу). Маркс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банкі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік або буйны акцыянер банка¹.

|| прым. банкі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

банки́рский банкі́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)