ба́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ба́нкавы ба́нкавая ба́нкавае ба́нкавыя
Р. ба́нкавага ба́нкавай
ба́нкавае		 ба́нкавага ба́нкавых
Д. ба́нкаваму ба́нкавай ба́нкаваму ба́нкавым
В. ба́нкавы (неадуш.)
ба́нкавага (адуш.)		 ба́нкавую ба́нкавае ба́нкавыя (неадуш.)
ба́нкавых (адуш.)
Т. ба́нкавым ба́нкавай
ба́нкаваю		 ба́нкавым ба́нкавымі
М. ба́нкавым ба́нкавай ба́нкавым ба́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́нкавы ба́нковый;

б. пераво́д — ба́нковый перево́д;

~вая спра́ва — ба́нковое де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банка (у 1 знач.); выконваецца банкам. Банкавая сістэма. Банкавы перавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банк¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Крэдытна-фінансавая ўстанова, якая канцэнтруе грашовыя сродкі і праводзіць з імі розныя аперацыі.

Нацыянальны б.

Беларусі.

|| прым. ба́нкаўскі, -ая, -ае і ба́нкавы, -ая, -ае.

Банкаўскі служачы.

Банкавы білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́нковый ба́нкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)