бамбі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бамблю́ |
бамбі́м |
| 2-я ас. |
бамбі́ш |
бамбіце́ |
| 3-я ас. |
бамбі́ць |
бамбя́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бамбі́ў |
бамбі́лі |
| ж. |
бамбі́ла |
| н. |
бамбі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бамбі́ |
бамбі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бамбі́ць, -блю́, -бі́ш, -бі́ць; -бім, -біце́, -бя́ць; незак., каго-што.
1. Атакаваць з паветра, скідваючы бомбы.
2. перан. Безупынна турбаваць каго-н. просьбамі, лістамі і пад. (разм.).
|| наз. бамбёжка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 1 знач.; разм.).
Трапіць пад бамбёжку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бамбі́ць несов., разг., прям., перен. бомби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бамбі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго-што.
1. Атакаваць з паветра, скідваючы бомбы. Горад бамбілі нямецкія самалёты. Чорны.
2. перан. Разм. Безупынна турбаваць каго‑н. просьбамі, лістамі і інш. Я бамбіў рапартамі начальства, прасіў адправіць мяне на фронт. Дзенісевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбамбі́цца, -блю́ся, -бі́шся, -бі́цца; -бімся, -біце́ся, -бя́цца; зак. (разм.).
Кончыць бамбіць.
Лётчыкі адбамбіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбамбі́ць, -бамблю́, -бамбі́ш, -бамбі́ць; -бамбі́м, -бамбіце́, -бамбя́ць; -бо́мблены; зак., каго-што.
Разбіць, разбурыць бамбёжкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бомби́ть несов., разг. бамбі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбамбі́цца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.
Разм. Скончыць бамбіць. Зноў загулі самалёты. — Вяртаюцца, адбамбіліся, гады, — падумаў Данік. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бамбёжка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Разм. Дзеянне паводле дзеясл. бамбіць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бамбардзірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
1. Абстрэльваць з артылерыйскіх гармат або скідваць з самалёта бомбы на каго‑, што‑н. Немцы бамбардзіравалі з паветра ўвесь гэты куток на ўсю яго разлегласць. Чорны. // Удараць аб паверхню чаго‑н. (пра часцінкі разнастайных рэчываў). З абабітай бляшанымі лістамі камеры, дзе адліўкі ачышчаліся шротам, які бамбардзіраваў іх, паволі выпаўзалі дэталі, падвешаныя на круках. Карпаў. Малыя часцінкі, зараджаныя за доўгі час вандравання ў космасе вялікай энергіяй, бамбардзіравалі корпус карабля, разбіваючыся аб яго і пакідаючы свае сляды. Шыцік.
2. перан. Разм. Тое, што і бамбіць (у 2 знач.). Два гады .. [Насця] бамбардзіравала здзіўленага Васіля супярэчлівымі лістамі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)