бало́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бало́нскі |
бало́нская |
бало́нскае |
бало́нскія |
| Р. |
бало́нскага |
бало́нскай
бало́нскае |
бало́нскага |
бало́нскіх |
| Д. |
бало́нскаму |
бало́нскай |
бало́нскаму |
бало́нскім |
| В. |
бало́нскі (неадуш.)
бало́нскага (адуш.) |
бало́нскую |
бало́нскае |
бало́нскія (неадуш.)
бало́нскіх (адуш.) |
| Т. |
бало́нскім |
бало́нскай
бало́нскаю |
бало́нскім |
бало́нскімі |
| М. |
бало́нскім |
бало́нскай |
бало́нскім |
бало́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нязі́пер ’званочак балонскі, Campanula bononiensis L.’ (Кіс.). Відаць, ад нізіпернік, нізіперніца ’гусялапка’ (гл.) па падабенству лекавых уласцівасцей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бало́нка 1 ’прамавугольная клетка на матэрыі’ (Касп.), ’кратачка, квадрацік’ (Бяльк.: буду ў балонкі ткаць). Метафарычнае ўжыванне слова бало́нка ’(прамавугольнае) шкло ў акне’ (гл. бало́на 1).
Бало́нка 2 ’парода сабак’. Рус. боло́нка, укр. боло́нка. Новае запазычанне з зах.-еўрап. моў: ням. Bologneser Hündlein, франц. bolonais ’балонскі з Балоньі’. Фасмер, 1, 189; Шанскі, 1, Б, 157. Бел. і ўкр. словы з рус. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)