бало́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бало́нны |
бало́нная |
бало́ннае |
бало́нныя |
| Р. |
бало́ннага |
бало́ннай бало́ннае |
бало́ннага |
бало́нных |
| Д. |
бало́ннаму |
бало́ннай |
бало́ннаму |
бало́нным |
| В. |
бало́нны (неадуш.) бало́ннага (адуш.) |
бало́нную |
бало́ннае |
бало́нныя (неадуш.) бало́нных (адуш.) |
| Т. |
бало́нным |
бало́ннай бало́ннаю |
бало́нным |
бало́ннымі |
| М. |
бало́нным |
бало́ннай |
бало́нным |
бало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бало́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да балона. Балонная газіфікацыя. // Прызначаны для вытворчасці балонаў. Балонны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяльная пасудзіна для вадкасцей ці газаў.
Газавы б.
2. Гумавая аўтамабільная або іншая камера, якая напаўняецца паветрам.
Залатаны б.
3. Абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам (спец.).
|| памянш. бало́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).
|| прым. бало́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)