бале́сны обл. (сопровождающийся болью) боле́зненный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́сны, ‑ая, ‑ае.
Абл.
1. Хваравіты (у 1 знач.). [Дзядзька Прахор] быў балесны і заўсёды, зашыўшыся ў куток, курыў і кашляў. Сабаленка.
2. Які адбываецца з болем, выкліканы болем, балючы. Здалося? Не, не здалося. У цішыні раптам прагучаў балесны стогн. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бале́сна нареч., обл. боле́зненно; см. бале́сны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́снасць ж., обл. боле́зненность; см. бале́сны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бале́сць ’хвароба’ (Касп., Шат.). Рус. бо́ле́сть, укр. бо́лість ’тс’, польск. boleść, чэш. bolest і г. д. Слав. bolestь ’хвароба, боль’ (ад bolěti, bolь). Сюды і бале́сны (БРС), бале́сці (мн.) ’хвароба, хваравітасць’ (Сцяц.). Параўн. Слаўскі, 1, 40.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)