ба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; незак., каго (што).

Занадта песціць, патураць жаданням.

Б. гасцінцамі.

Маці яго балуе.

|| зак. зба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́лаваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́лую ба́луем
2-я ас. ба́луеш ба́луеце
3-я ас. ба́луе ба́луюць
Прошлы час
м. ба́лаваў ба́лавалі
ж. ба́лавала
н. ба́лавала
Загадны лад
2-я ас. ба́луй ба́луйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́луючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́лаваць несов.

1. балова́ть, избало́вывать;

б. гасці́нцамі — балова́ть пода́рками;

2. (што) прост. игра́ть (с чем, чем);

~ваў нож і абрэ́заў па́лец — игра́л (с) ножо́м и поре́зал па́лец;

3. (каго) балова́ть (кого); потво́рствовать (кому);

ма́ці яго́ ба́луе — мать ему́ потво́рствует

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго, чым.

Занадта песціць, псаваць празмернай увагай, клопатамі, патураннем. Балаваць дзяцей гасцінцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ба́лава́ць, ба́лава́цца (Нас., Касп., Сержп.). Рус. ба́лова́ть, укр. балува́ти. Здаецца, можна звязаць з ст.-слав. баловати ’лячыць’, балии ’лекар’, бальство ’медыцына’. Бернекер, 42; Праабражэнскі, 1, 15. Аснова *bal‑ (што в балии ’лекар’), магчыма, да *bajati ’гаварыць’ (→ ’чараваць, лячыць’). Іншыя шукаюць сувязь з ст.-інд. bālás ’малады, дзіцячы’, bālás ’дзіця, хлопчык’. Уленбек, 189. Гл. таксама Фасмер, 1, 117, параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 27.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зба́лаваць гл. балаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́лаваны бало́ванный; см. ба́лаваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здаліка́чваць

‘песціць, балаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здаліка́чваю здаліка́чваем
2-я ас. здаліка́чваеш здаліка́чваеце
3-я ас. здаліка́чвае здаліка́чваюць
Прошлы час
м. здаліка́чваў здаліка́чвалі
ж. здаліка́чвала
н. здаліка́чвала
Загадны лад
2-я ас. здаліка́чвай здаліка́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здаліка́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад балаваць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Распешчаны, сапсаваны празмернай увагай, патураннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

1. Праяўляючы ўвагу да каго‑н., песцячы, даць адчуць задавальненне. Пабалаваць дзіця. Пабалаваць увагай.

2. Балаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)