ба́ка

‘бакенбарды’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́ка ба́кі
Р. ба́кі ба́каў
Д. ба́цы ба́кам
В. ба́ку ба́кі
Т. ба́кай
ба́каю		 ба́камі
М. ба́цы ба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́ка ж. ба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ба́ка ’бакенбарда’ (БРС, КЭС). Рус. ба́ки (мн.), укр. ба́ка ’тс’. Слова ўзнікла скарачэннем з бакенба́рды ’тс’. Гл. Праабражэнскі, 1, 12; Фасмер, 1, 110.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́кі, -аў, адз. ба́ка, -і, ж.

Тое, што і бакенбарды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бак², ба́ка, м.

Насавая частка верхняй палубы судна.

|| прым. ба́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літра́ж, -у́, м.

Умяшчальнасць пасудзіны ў літрах.

Л. бака.

|| прым. літра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́кі, -каў (ед. ба́ка ж.) ба́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́кі, ‑аў; адз. бака, ‑і, ж.

Кароткія бакенбарды. Запусціць бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́к

‘пасудзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́к ба́кі
Р. ба́ка ба́каў
Д. ба́ку ба́кам
В. ба́к ба́кі
Т. ба́кам ба́камі
М. ба́ку ба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бак¹, ба́ка, мн. ба́кі, ба́каў, м.

Закрытая пасудзіна для вадкасцей.

Б. бензіну.

|| памянш. бачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ба́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)