байні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. байні́чны байні́чная байні́чнае байні́чныя
Р. байні́чнага байні́чнай
байні́чнае		 байні́чнага байні́чных
Д. байні́чнаму байні́чнай байні́чнаму байні́чным
В. байні́чны (неадуш.)
байні́чнага (адуш.)		 байні́чную байні́чнае байні́чныя (неадуш.)
байні́чных (адуш.)
Т. байні́чным байні́чнай
байні́чнаю		 байні́чным байні́чнымі
М. байні́чным байні́чнай байні́чным байні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

байні́чны бойни́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

байні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да байніцы. Байнічная адтуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Адтуліна ў сцяне абарончых збудаванняў для вядзення агню.

|| прым. байні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бойни́чный байні́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)