байні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. байні́чны байні́чная байні́чнае байні́чныя
Р. байні́чнага байні́чнай
байні́чнае		 байні́чнага байні́чных
Д. байні́чнаму байні́чнай байні́чнаму байні́чным
В. байні́чны (неадуш.)
байні́чнага (адуш.)		 байні́чную байні́чнае байні́чныя (неадуш.)
байні́чных (адуш.)
Т. байні́чным байні́чнай
байні́чнаю		 байні́чным байні́чнымі
М. байні́чным байні́чнай байні́чным байні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)