Verbum

парассыха́цца, ‑аецца; зак.

Рассохнуцца — пра ўсё, многае. Новыя дошкі ў падлозе парассыхаліся, скрыпяць. Бажко.

рап’ём, прысл.

Абл. Неадчэпна, назойліва. [Метак:] — Не перажывай. Мае грахі рап’ём да цябе не прыліпнуць. Бажко.

прастаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Няхітры, просты, даверлівы. Як я і памятаю, то мой бацька быў вельмі прастадушны. Бажко.

набы́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. груб. Нахмурыўшыся, глядзець спадылба. [Антось] прыгнуў галаву, набычыўся і, сціснуўшы кулакі, рушыў на Томчака. Бажко.

хлю́пкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Гразкі, багністы. [Дзед:] — Ну што ж, калі духу на такую хлюпкую дарогу не хапіла, то адпачні. Бажко.

дылёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Абл. Тоўстая дошка. Да акон былі прымацаваны выструганыя з дылёвак аканіцы. Бажко.

загагу́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Складаны выгіб, загіб, кручок. — А ў нас тут [у школе] за кожную лішнюю загагуліну ў малюнку двойкі ставяць. Бажко.

ло́мік, ‑а, м.

Памянш. да лом ​¹; невялікі лом. Апанас падважыў ломікам дзверы і палез у Зосін пакой па ключы... Бажко.

зарасі́ць, ‑рашу, ‑росіш, ‑росіць; зак., каго-што.

Змачыць расой. Сукенка, якую.. [Данута] учора зарасіла па дарозе сюды, вісела перад уваходам у зямлянку. Бажко.

вы́мкнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Выставіцца, імкліва вырвацца наперад. А Ярына тым часам вымкнулася наперад і ледзь не грымнулася ў снег. Бажко.