ба́гер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ба́гер |
ба́геры |
| Р. |
ба́гера |
ба́гераў |
| Д. |
ба́геру |
ба́герам |
| В. |
ба́гер |
ба́геры |
| Т. |
ба́герам |
ба́герамі |
| М. |
ба́геры |
ба́герах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́гер техн. ба́гер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́гер, ‑а, м.
Землясосны снарад, які служыць для вымання зямлі пры паглыбленні дна рэк і пад. [Аксана:] — Мы сёння ўпершыню спрабавалі багер Віланда. Галавач.
[Ад гал. bagger — гразь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)