ба́гер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́гер ба́геры
Р. ба́гера ба́гераў
Д. ба́геру ба́герам
В. ба́гер ба́геры
Т. ба́герам ба́герамі
М. ба́геры ба́герах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́гер м., тех. ба́гер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́гер техн. ба́гер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́гер, ‑а, м.

Землясосны снарад, які служыць для вымання зямлі пры паглыбленні дна рэк і пад. [Аксана:] — Мы сёння ўпершыню спрабавалі багер Віланда. Галавач.

[Ад гал. bagger — гразь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́гер

(ням. Bagger, ад гал. bagger = гразь)

землясосны снарад, які выкарыстоўваецца пры паглыбленні дна вадаёмаў, капанні каналаў, здабыванні торфу з балота.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

czerparka

ж.

1. землечарпалка;

2. багер; землечарпальны снарад (земснарад)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)