бава́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бава́рка |
бава́ркі |
| Р. |
бава́ркі |
бава́рак |
| Д. |
бава́рцы |
бава́ркам |
| В. |
бава́рку |
бава́рак |
| Т. |
бава́ркай
бава́ркаю |
бава́ркамі |
| М. |
бава́рцы |
бава́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бава́рка бава́рка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бава́рцы, ‑рцаў; адз. баварац, ‑рца, м.; баварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. баваркі, ‑рак; ж.
Жыхары Баварыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)