бава́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бава́рац |
бава́рцы |
| Р. |
бава́рца |
бава́рцаў |
| Д. |
бава́рцу |
бава́рцам |
| В. |
бава́рца |
бава́рцаў |
| Т. |
бава́рцам |
бава́рцамі |
| М. |
бава́рцу |
бава́рцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бава́рец бава́рац, -рца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бава́рцы, ‑рцаў; адз. баварац, ‑рца, м.; баварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. баваркі, ‑рак; ж.
Жыхары Баварыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)