бава́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бава́рац бава́рцы
Р. бава́рца бава́рцаў
Д. бава́рцу бава́рцам
В. бава́рца бава́рцаў
Т. бава́рцам бава́рцамі
М. бава́рцу бава́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бава́рац,

гл. баварцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бава́рац (жыхар Баварыі) м Ва́yer m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бава́рец бава́рац, -рца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бава́рцы, ‑рцаў; адз. баварац, ‑рца, м.; баварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. баваркі, ‑рак; ж.

Жыхары Баварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Báyer

m -n, -n бава́рац

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bavarian

[bəˈveriən]

1.

adj.

бава́рскі

2.

n.

1) бава́рац -ца m., бава́рка f.

2) бава́рскі дыяле́кт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)