аўстры́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўстры́ец |
аўстры́йцы |
| Р. |
аўстры́йца |
аўстры́йцаў |
| Д. |
аўстры́йцу |
аўстры́йцам |
| В. |
аўстры́йца |
аўстры́йцаў |
| Т. |
аўстры́йцам |
аўстры́йцамі |
| М. |
аўстры́йцу |
аўстры́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўстры́ец,
гл. аўстрыйцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
австри́ец аўстры́ец, -ры́йца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўстры́йцы, ‑аў; адз. аўстрыец, ‑рыйца, м.; аўстрыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. аўстрыякі, ‑рыек; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аўстрыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)