аўстры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўстры́ец аўстры́йцы
Р. аўстры́йца аўстры́йцаў
Д. аўстры́йцу аўстры́йцам
В. аўстры́йца аўстры́йцаў
Т. аўстры́йцам аўстры́йцамі
М. аўстры́йцу аўстры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўстры́ец,

гл. аўстрыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўстры́ец м., аўстрыя́к м. (разм.) Österreicher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

австри́ец аўстры́ец, -ры́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Austrian​1 [ˈɒstriən] n. аўстры́ец; аўстры́йка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Austriak

м. аўстрыец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аўстры́йцы, ‑аў; адз. аўстрыец, ‑рыйца, м.; аўстрыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. аўстрыякі, ‑рыек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аўстрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Austrian

[ˈɔstriən]

1.

adj.

аўстры́йскі

2.

n.

аўстры́ец -йца m., аўстры́йка, аўстрыя́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)