аэро́бус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аэро́бус |
аэро́бусы |
| Р. |
аэро́буса |
аэро́бусаў |
| Д. |
аэро́бусу |
аэро́бусам |
| В. |
аэро́бус |
аэро́бусы |
| Т. |
аэро́бусам |
аэро́бусамі |
| М. |
аэро́бусе |
аэро́бусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аэро́бус аэро́бус, -са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аэро́бус, ‑а, м.
Мнагамесны шырокафюзеляжны пасажырскі самалёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухпа́лубны, -ая, -ае.
Які мае дзве палубы (пра карабель, самалёт).
Д. параход.
Д. аэробус.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)