аэрана́ўтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Тэорыя і практыка паветраплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аэрана́ўтыка
Р. аэрана́ўтыкі
Д. аэрана́ўтыцы
В. аэрана́ўтыку
Т. аэрана́ўтыкай
аэрана́ўтыкаю
М. аэрана́ўтыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка ж. аэрона́втика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Тэорыя і майстэрства паветраплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрона́втика аэрана́ўтыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)