аэрана́ўтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Тэорыя і практыка паветраплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аэрана́ўтыка
Р. аэрана́ўтыкі
Д. аэрана́ўтыцы
В. аэрана́ўтыку
Т. аэрана́ўтыкай
аэрана́ўтыкаю
М. аэрана́ўтыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка ж. аэрона́втика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэрана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Тэорыя і майстэрства паветраплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЭРАНА́ЎТЫКА,

гл. Паветраплаванне.

т. 2, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрана́ўтыка ж. A¦eronáutik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аэрана́ўтыка

(ад аэра- + -наўтыка)

навука аб перамяшчэнні ў паветры на лятальных апаратах; лётная справа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрана́ўтыка

(ад гр. aer = паветра + nautike = караблеваджэнне)

тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах; лётная справа.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аэрона́втика аэрана́ўтыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aeronautics [ˌeərəˈnɔ:tɪks] n. аэрана́ўтыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)