ашчарэ́піць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і ашчаперыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашчарэ́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчарэ́плю ашчарэ́пім
2-я ас. ашчарэ́піш ашчарэ́піце
3-я ас. ашчарэ́піць ашчарэ́пяць
Прошлы час
м. ашчарэ́піў ашчарэ́пілі
ж. ашчарэ́піла
н. ашчарэ́піла
Загадны лад
2-я ас. ашчарэ́п ашчарэ́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчарэ́піўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашчарэ́піць сов., см. ашчапе́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашчарэ́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і ашчаперыць. — Та-ата! — усклікнуў Марык і спрытна ашчарэпіў бацьку за шыю. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ашчарэ́піць (БРС, Шат., Янк. Мат., Бір. Дзярж.), абшчарэпіць ’моцна абхапіць за шыю абедзвюма рукамі’, ашчарэпам ’ухапіўшыся абедзвюма рукамі’ (КЭС, лаг.). Ад ашчаперыць (гл.) з метатэзай у канцы слова (рэпі — перы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сашчарэ́піць ’сашчапіць’ (Нар. сл.). Ад сашчапіць з экспрэсіўным нарашчэннем ‑ер‑ і наступнай метатэзай. Параўн. ашчаперыцца і ашчарэпіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)