ачышча́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ачышча́льнік |
ачышча́льнікі |
| Р. |
ачышча́льніка |
ачышча́льнікаў |
| Д. |
ачышча́льніку |
ачышча́льнікам |
| В. |
ачышча́льнік |
ачышча́льнікі |
| Т. |
ачышча́льнікам |
ачышча́льнікамі |
| М. |
ачышча́льніку |
ачышча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ачышча́льнік м., спец. очисти́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ачышча́льнік, ‑а, м.
Спец. Прыбор, прыстасаванне, рэчыва для ачысткі чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
очисти́тель спец. ачышча́льнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)