ачува́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачува́юся |
ачува́емся |
| 2-я ас. |
ачува́ешся |
ачува́ецеся |
| 3-я ас. |
ачува́ецца |
ачува́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ачува́ўся |
ачува́ліся |
| ж. |
ачува́лася |
| н. |
ачува́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачува́йся |
ачува́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачува́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ачува́цца несов.
1. приходи́ть в себя́;
2. (о больном) оправля́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ачува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да ачуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачу́цца, ачу́юся, ачу́ешся, ачу́ецца; ачу́йся; зак.
1. Ачнуцца, прыйсці да памяці.
2. Стаць здаровым.
3. Праявіцца, адчуць.
Сэрца маці заўсёды ачуецца.
|| незак. ачува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отходи́тьI несов.
1. (отдаляться) адыхо́дзіць, адыхо́дзіцца;
2. воен. адыхо́дзіць;
3. (отклоняться) адыхо́дзіць, адхіля́цца, адступа́ць;
4. (отставать, отделяться) адстава́ць;
5. (приходить в нормальное состояние) ачува́цца, адыхо́дзіць;
6. (умирать) уст. кана́ць, паміра́ць; см. отойти́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оправля́тьсяII несов.
1. (приходить в себя) адыхо́дзіць, ачува́цца;
2. (выздоравливать) ачу́ньваць, папраўля́цца;
3. (поправлять платье, причёску и т. п.) упарадко́ўвацца, прыво́дзіць сябе́ ў пара́дак; см. опра́виться 1, 2, 4;
4. страд. папраўля́цца, упарадко́ўвацца, прыво́дзіцца ў пара́дак; см. оправля́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)