ачува́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачува́юся ачува́емся
2-я ас. ачува́ешся ачува́ецеся
3-я ас. ачува́ецца ачува́юцца
Прошлы час
м. ачува́ўся ачува́ліся
ж. ачува́лася
н. ачува́лася
Загадны лад
2-я ас. ачува́йся ачува́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачува́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачува́цца несов.

1. приходи́ть в себя́;

2. (о больном) оправля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да ачуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачу́цца, ачу́юся, ачу́ешся, ачу́ецца; ачу́йся; зак.

1. Ачнуцца, прыйсці да памяці.

2. Стаць здаровым.

3. Праявіцца, адчуць.

Сэрца маці заўсёды ачуецца.

|| незак. ачува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отходи́тьI несов.

1. (отдаляться) адыхо́дзіць, адыхо́дзіцца;

2. воен. адыхо́дзіць;

3. (отклоняться) адыхо́дзіць, адхіля́цца, адступа́ць;

4. (отставать, отделяться) адстава́ць;

5. (приходить в нормальное состояние) ачува́цца, адыхо́дзіць;

6. (умирать) уст. кана́ць, паміра́ць; см. отойти́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

recover

[rɪˈkʌvər]

1.

v.t.

1) вярта́ць, атры́мваць наза́д, адваёўваць

He recovered his losses — Ён вярну́ў стра́чанае

2) спаганя́ць; сы́скваць

to recover lost time — нагна́ць стра́чаны час

3) перапрацо́ўваць (адкі́ды)

2.

v.i.

ачу́ньваць, адыхо́дзіць, ачува́цца; выздараўля́ць

The girl recovered her composure — Дзяўчы́на ачуня́ла

He has recovered from illness — Ён вы́здаравеў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

оправля́тьсяII несов.

1. (приходить в себя) адыхо́дзіць, ачува́цца;

2. (выздоравливать) ачу́ньваць, папраўля́цца;

3. (поправлять платье, причёску и т. п.) упарадко́ўвацца, прыво́дзіць сябе́ ў пара́дак; см. опра́виться 1, 2, 4;

4. страд. папраўля́цца, упарадко́ўвацца, прыво́дзіцца ў пара́дак; см. оправля́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)