ацерушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ацерушу́ся ацяру́шымся
2-я ас. ацяру́шышся ацяру́шыцеся
3-я ас. ацяру́шыцца ацяру́шацца
Прошлы час
м. ацерушы́ўся ацерушы́ліся
ж. ацерушы́лася
н. ацерушы́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час ацерушы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацерушы́цца сов. осы́паться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацерушы́цца, ‑рушуся, ацярушышся, ацярушыцца; зак.

Тое, што і абцерушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацерушы́ць, ацерушу́, ацяру́шыш, ацяру́шыць; ацяру́шаны; зак.

1. каго-што. Абтрэсці, абабіць (ад снегу, пылу і пад.) з чаго-н.

А. снег з каўняра.

2. што. Памяўшы, аддзяліць (пра зерне, колас).

А. колас.

|| незак. ацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. ацерушы́цца, ацерушу́ся, ацяру́шышся, ацяру́шыцца (да 1 знач.); незак. ацяру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяру́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ацерушыцца.

2. Зал. да ацярушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)