ахіну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахіну́ ахінё́м
2-я ас. ахіне́ш ахіняце́
3-я ас. ахіне́ ахіну́ць
Прошлы час
м. ахіну́ў ахіну́лі
ж. ахіну́ла
н. ахіну́ла
Загадны лад
2-я ас. ахіні́ ахіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ахіну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Агарнуць, ахутаць чым-н.

Хусткай а. дзіця.

2. перан. Акружыць увагай.

Курганы слава ахінула.

А. ласкай.

|| незак. ахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Атуліць, ахутаць. Касынкай ахінуўшы плечы, Ідзе па вуліцы яна! Гаўрусёў.

2. перан. Агарнуць, авеяць. Новыя думкі і настроі ахінулі маладога настаўніка. Колас. Не ўспомніць нельга грозных дзён мінулых З партызанскіх вогнішчаў, і тых, Чые курганы слава ахінула. Танк. // Стварыць абставіны; агарнуць, акружыць. Ахінуць ласкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахіну́ць и ахілі́ць сов.

1. укры́ть; прикры́ть, оку́тать; уку́тать;

а. пле́чы ху́сткай — укры́ть (прикры́ть) пле́чи платко́м;

а. но́гі пле́дам — оку́тать (уку́тать) но́ги пле́дом;

2. перен. покры́ть; (плотно окружить) оку́тать; обволо́чь; обле́чь;

хма́ры ~ну́лі вяршы́ню гары́ — ту́чи оку́тали (обволокли́) верши́ну горы́;

ноч ~ну́ла зямлю́ — ночь оку́тала зе́млю;

а. та́йнай — покры́ть (обле́чь) та́йной;

3. перен. (создать обстановку) окружи́ть;

а. ла́скай — окружи́ть ла́ской

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абхіну́ць сов., см. ахіну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвярну́ць

‘павярнуць (галаву); ахінуць чым-небудзь з усіх бакоў, абгарнуць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвярну́ абве́рнем
2-я ас. абве́рнеш абве́рнеце
3-я ас. абве́рне абве́рнуць
Прошлы час
м. абвярну́ў абвярну́лі
ж. абвярну́ла
н. абвярну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абвярну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Тое, што і ахінуць.

|| незак. абхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загарну́цца, -гарну́ся, -го́рнешся, -го́рнецца; -гарні́ся; зак.

Ахінуць, абгарнуць сябе чым-н., закруціцца ў што-н.

З. ў коўдру.

|| незак. заго́ртвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оку́тать сов.

1. аху́таць, ахіну́ць, укруці́ць;

2. перен. аху́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)