аху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Абгарнуць чым-н., захутаць.

А. ногі коўдрай.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Агарнуць, пакрыць чым-н.

Туман ахутаў лес.

|| незак. аху́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. аху́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. аху́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аху́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аху́таю аху́таем
2-я ас. аху́таеш аху́таеце
3-я ас. аху́тае аху́таюць
Прошлы час
м. аху́таў аху́талі
ж. аху́тала
н. аху́тала
Загадны лад
2-я ас. аху́тай аху́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час аху́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аху́таць сов.

1. оку́тать;

2. перен. оку́тать; покры́ть;

ноч ~тала зямлю́ густо́й це́мрай — ночь оку́тала (покры́ла) зе́млю густо́й темното́й;

дым ~таў дрэ́вы — дым оку́тал дере́вья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Укрыць з усіх бакоў, абгарнуць чым‑н.; захутаць. Ахутаць шыю шалікам.

2. перан. Пакрыць чым‑н., агарнуць. Шэрань заслала палі, схавала абрысы ўзгоркаў і пералескаў, ахутала бярозавыя гаі і прысады ля дарог. Хадкевіч. Цёмная восеньская ноч ахутала Неапалітанскі заліў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́тать сов.

1. аху́таць, ахіну́ць, укруці́ць;

2. перен. аху́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аху́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аху́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́кут ’агароджанае месца для жывёлы (на полі ці ў лесе)’ (ДАБМ, 783; маг., Яшк.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *акутаць (параўн. літар. ахутаць ’пакрыць, абгарнуць’), як закута ’хлеў’ ад закутаць ’зачыніць, загарадзіць плотам’ (Котков, Очерки, 279; Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 186). Аб суаднесенасці варыянтаў акутацьахутаць у бел. мове гл. Казлова, дыс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Агарнуць, ахутаць чым-н.

Хусткай а. дзіця.

2. перан. Акружыць увагай.

Курганы слава ахінула.

А. ласкай.

|| незак. ахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аху́таны

1. оку́танный;

2. перен. оку́танный; покры́тый;

1, 2 см. аху́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)