ахо́ва, -ы, ж.

1. гл. ахоўваць.

2. Група (людзей, караблёў і пад.), якая ахоўвае каго-, што-н.

Берагавая а.

Выставіць ахову.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ахо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ахо́ва
Р. Ахо́ва
Д. Ахо́ву
В. Ахо́ва
Т. Ахо́вам
М. Ахо́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ахо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ахо́ва
Р. ахо́вы
Д. ахо́ве
В. ахо́ву
Т. ахо́вай
ахо́ваю
М. ахо́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ахо́ва ж.

1. охра́на, охране́ние ср.;

2. огражде́ние ср.; защи́та;

1, 2 см. ахава́ць;

3. (отряд) охра́на; охране́ние ср.;

вартаўні́чая а. — сторожево́е охране́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахо́ва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахоўванне. Ахова здароўя. Ахова правоў грамадзян. Ахова дзяржаўнага парадку. Ахова сацыялістычнай уласнасці. Ахова працы. Ахова помнікаў. Узяць пад ахову.

2. Атрад, група (людзей, караблёў і пад.), прызначаныя ахоўваць каго‑, што‑н. Каля ўсіх варот і брамак .. стаяла ахова. Брыль. Азірнуліся сябры: Следам крадуцца звяры, Слугі верныя зубровы, Усе чыны яго аховы. Вітка.

•••

Несці ахову гл. несці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ахо́ва (БРС, Яруш.), ’захаванне ўкрывальніцтва’ (Гарэц.), ахоўваць, ахоўнік, ахавайца ’ахоўнік’ (Яруш.). Ад хаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

1. Абараняць ад чыйго-н. нападу, вартаваць, сцерагчы.

Чыгунку ахоўвала ўзмоцненая варта.

2. Берагчы, шанаваць.

А. прыроду.

3. Засцерагаць ад чаго-н. шкоднага.

А. ад сонца.

|| зак. ахава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ахо́ва, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкрыццё, -я́, н.

Ахова, заслона.

Пад прыкрыццём агню зенітных батарэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снегаахо́ва, -ы, ж.

Ахова чыгунак, дарог і пад. ад снежных заносаў.

|| прым. снегаахо́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагранахо́ва ж. (паграні́чная ахо́ва) погранохра́на (пограни́чная охра́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)