ахвя́ра
‘прадмет’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ахвя́ра | ахвя́ры | |
| ахвя́ры | ахвя́р | |
| ахвя́ры | ||
| ахвя́ру | ахвя́ры | |
| ахвя́рай ахвя́раю |
ахвя́рамі | |
| ахвя́ры | ахвя́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахвя́ра
‘жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ахвя́ра | ахвя́ры | |
| ахвя́ры | ахвя́р | |
| ахвя́ры | ||
| ахвя́ру | ахвя́р | |
| ахвя́рай ахвя́раю |
ахвя́рамі | |
| ахвя́ры | ахвя́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)