ахвя́ра

‘прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахвя́ра ахвя́ры
Р. ахвя́ры ахвя́р
Д. ахвя́ры ахвя́рам
В. ахвя́ру ахвя́ры
Т. ахвя́рай
ахвя́раю		 ахвя́рамі
М. ахвя́ры ахвя́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)