афі́шны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | афі́шны | афі́шная | афі́шнае | афі́шныя | 
		
			| Р. | афі́шнага | афі́шнай афі́шнае
 | афі́шнага | афі́шных | 
		
			| Д. | афі́шнаму | афі́шнай | афі́шнаму | афі́шным | 
		
			| В. | афі́шны (неадуш.) афі́шнага (адуш.)
 | афі́шную | афі́шнае | афі́шныя (неадуш.) афі́шных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | афі́шным | афі́шнай афі́шнаю
 | афі́шным | афі́шнымі | 
		
			| М. | афі́шным | афі́шнай | афі́шным | афі́шных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
афі́шны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да афішы. Афішная тумба.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
афі́ша, -ы, мн. -ы, афі́ш, ж.
Аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі і пад., якая вывешваецца на прыметным месцы.
|| прым. афі́шны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)