афі́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афі́шны |
афі́шная |
афі́шнае |
афі́шныя |
| Р. |
афі́шнага |
афі́шнай афі́шнае |
афі́шнага |
афі́шных |
| Д. |
афі́шнаму |
афі́шнай |
афі́шнаму |
афі́шным |
| В. |
афі́шны (неадуш.) афі́шнага (адуш.) |
афі́шную |
афі́шнае |
афі́шныя (неадуш.) афі́шных (адуш.) |
| Т. |
афі́шным |
афі́шнай афі́шнаю |
афі́шным |
афі́шнымі |
| М. |
афі́шным |
афі́шнай |
афі́шным |
афі́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
афі́шны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да афішы. Афішная тумба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афі́ша, -ы, мн. -ы, афі́ш, ж.
Аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі і пад., якая вывешваецца на прыметным месцы.
|| прым. афі́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)