афе́лій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афе́лій афе́ліі
Р. афе́лія афе́ліяў
Д. афе́лію афе́ліям
В. афе́лій афе́ліі
Т. афе́ліем афе́ліямі
М. афе́ліі афе́ліях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Афе́лій

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Афе́лій Афе́ліі
Р. Афе́лія Афе́ліяў
Д. Афе́лію Афе́ліям
В. Афе́лія Афе́ліяў
Т. Афе́ліем Афе́ліямі
М. Афе́лію Афе́ліях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

афе́лій м., астр. афе́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афе́лій, ‑я, м.

Спец. Найбольш аддалены ад Сонца пункт арбіты планеты або каметы.

[Ад грэч. apó — воддаль і hélios — Сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афе́лий астр. афе́лій, -лія м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)