атрапі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. атрапі́н
Р. атрапі́ну
Д. атрапі́ну
В. атрапі́н
Т. атрапі́нам
М. атрапі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атрапі́н, -ну м., фарм. атропи́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атрапі́н, ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з раслін беладонны, блёкату, дурнап’яну і выкарыстоўваецца ў медыцынскай практыцы як болепатольны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атропи́н фарм. атрапі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)