атракцыё́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атракцыё́н атракцыё́ны
Р. атракцыё́на атракцыё́наў
Д. атракцыё́ну атракцыё́нам
В. атракцыё́н атракцыё́ны
Т. атракцыё́нам атракцыё́намі
М. атракцыё́не атракцыё́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атракцыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва забаў у парках, месцах масавых гулянняў, напр., каруселі, гушкалкі і пад.

2. Эфектны цыркавы або эстрадны нумар.

|| прым. атракцыённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атракцыён м. аттракцио́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атракцыён, ‑а, м.

1. Эфектны нумар цыркавой або эстраднай праграмы.

2. звычайна мн. (атракцыёны, ‑аў). Назва забаў у парках, на святочных гуляннях (каруселі, гушкалкі і інш.).

[Фр. attraction.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аттракцио́н театр. атракцыён, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)